Zinnen elke bezoeker aan Thailand moet weten: Sabai

hoewel het meestal vertaald wordt als “relaxed”, heeft sabai vele toepassingen. De meest eenvoudige is “comfortabel”, zoals in kao-ii nii sabai of” deze stoel is comfortabel”, maar” fysieke wellness”,” rust”,” geluk”,” tevredenheid “en zelfs” innerlijke vrede ” zijn allemaal ergens verbonden in de vele lagen van het woord.

Sabai dii mai? is een veel voorkomende Thaise groet die meestal wordt vertaald in phrasebooks als ” Hoe gaat het met je?”, hoewel een meer letterlijke vertaling zou zijn, ” Is alles goed en wel?”Het standaard antwoord is “sabai dii”, of een bevestigend”goed en goed”.

het woord wordt vaak twee keer herhaald, zoals in sabai sabai, om te benadrukken dat alles echt geweldig is en niet beter kan. U zult ook horen sabai sabai gebruikt als een manier om een ontspannen omgeving te beschrijven. Het woord nang betekent “zitten” – als iemand je uitnodigt voor nang sabai, is het hun manier om te zeggen “ga zitten en ontspan”.

in relatie tot mensen zou sabai gezien kunnen worden als een soort optimale status quo volgens de Thaise culturele visie. Mai sabai, of niet sabai, is de Thaise manier om te zeggen “fysiek ziek”; het feit dat ziekte is het tegenovergestelde van sabai geeft aan hoe belangrijk het ideaal is voor het Thaise gevoel van stabiliteit en vrede. Dingen ontspannen houden is een noodzakelijk aspect van geluk.

in het algemeen zijn de waarden van de Thaise samenleving die het gemakkelijk maken veel meer dan voor veel westerlingen “normaal” lijkt. In de VS, bijvoorbeeld, de algemeen aanvaarde status quo is om voortdurend bezig te blijven. Als Amerikanen dingen zeggen als:” Ik heb het zo druk, ik heb zo veel dingen te doen”, wordt het meestal gezien binnen de samenleving als een goede zaak in de zin dat de persoon moet zijn” succesvol “of” belangrijk ” als ze zo druk. In voor-en tegenspoed, gehaast, gestrest en overweldigd zijn is de normale, en zelfs bewonderenswaardige manier om in Amerika te leven.

in Thailand is het het tegenovergestelde. Om te kunnen zeggen: “Ik heb niets te doen!”wordt beschouwd als benijdenswaardig in de Thaise samenleving. De hele dag in een hangmat liggen zou in veel delen van de wereld als lui worden beschouwd. In Thailand, het is niet alleen normaal, maar een ideale manier om te zijn.

dat wil niet zeggen dat de Thaise samenleving luiheid vergoelijkt — iemand zonder baan of geld die de hele dag rondslingert en verantwoordelijkheden negeert, zou op dezelfde minachtende manier worden gezien als op de meeste plaatsen. Maar als het werk is gedaan, of het fortuin is al gemaakt, Thaise samenleving moedigt gewoon liggen en chillen.

een ding dat u zeker zult opmerken in Thailand is hoe zelfs Thaise mensen in de stad in een zeer traag tempo lopen in vergelijking met de meeste westerlingen. Waarom? Want zelfs tijdens de drukte van een werkdag, zouden ze zich niet voorstellen om de status quo van sabai te doorbreken door rond te rennen.

na tijd door te brengen in plaatsen als New York City, was ik verbijsterd door hoe zelfs Thaise zakenlui in Bangkok bijna nooit gehaast lijken te zijn. Eerst dacht ik dat ze allemaal meesters waren in tijdmanagement, maar in feite is het gewoon de warme deken van sabai die zich over de stad drapeert. (Om een of andere reden, echter, dit niet uit te breiden tot Thaise rijgedrag.)

natuurlijk kan dit buitengewoon ontspannen tempo frustrerend zijn vanuit een westers perspectief. “Waarom lopen ze zo langzaam en verstoppen ze het toch al krappe voetpad!? Het kan ze niet schelen dat ik een vliegtuig moet halen.?”Als je veel tijd in Bangkok hebt doorgebracht, is de kans groot dat je soortgelijke gedachten hebt gehad — in ieder geval totdat je geleerd hebt dat omdat je niet rond de slow walkers kunt krijgen, je net zo goed mee kan doen.

als u door Thailand reist, doet u uzelf een plezier en geeft u toe aan de laidback flow. Loop langzaam. Blijf rustig. Verhef je stem niet. En heb niet het gevoel dat je iets verkeerd doet door die tuk tuk chauffeur wakker te maken als je ergens een lift nodig hebt. Vecht niet tegen de sabai van Thailand. Ja, het kan frustrerend zijn. Maar het maakt ook deel uit van zijn magie.

zelfs voor westerlingen die accepteren (of fancy?) deze ultra gekoelde manier van leven, kan het gemakkelijk zijn om de Sabai ideaal te verwarren met luiheid gezien al deze langzame steppers en middag nappers. Voordat je die fout maakt, bedenk dan dat de overgrote meerderheid van de Thaise mensen veel langer werken dan de gemiddelde Westerling. Of het nu een rijstboer, server, leraar of taxichauffeur is, de kans is groot dat ze 10 uur per dag en vaak zes of zeven dagen per week werken. Het is gewoon dat het werk anders wordt benaderd dan in het Westen.

in het hele land zetten verkopers dag en nacht voetpaden in. Hoewel ze het doen om geld te verdienen, werktijd is ook sociaal uur, en tussen de ene verkoop en de volgende, Het is ook tijd om te ontspannen. Zelfs in meer “corporate” kantooromgevingen of hands-on werk zoals de bouw, werk en ontspanning worden niet noodzakelijkerwijs gezien als Polaire tegenstellingen. Het is niet dat werk niet efficiënt wordt gedaan, eerder dat het wordt gedaan met een ontspannen houding die hele werkplekken doordringt.In Thailand wordt haast en stress op het werk gewoon niet beschouwd als een goede manier om dingen gedaan te krijgen. Het is maar een manier om naar adem te snakken. – verlies de balans van sabai. Als je erover nadenkt, zodra “wellness” is vervangen door stress en angst, kan het werk echt worden beschouwd als gunstig vanuit een menselijk oogpunt? Misschien is dit een aanwijzing waarom Thailand geniet van een van ‘ s werelds laagste werkloosheidscijfers? Misschien kan het westen zelfs iets leren van sabai?

Sabai is ook nauw verwant aan de Thaise woorden kwaam suk, of “geluk”, en sanuk, of plezier. Een sabai sfeer of dispositie zou over het algemeen aanwezig moeten zijn voor geluk en/of plezier om vorm te krijgen, maar sabai zelf is dichter bij wat wordt overgebracht door het woord “rust”. Een strandstoel met palmen wiegen in de wind en veel koele drankjes bij de hand — dat is sabai.

toch hoeft men niet in het paradijs te zijn om het te ontdekken. In combinatie met jai, het Thaise woord voor “hart” en “geest”, verwijst sabai naar een persoon die ontspannen en tevreden is. In de diepste zin kan sabai een krachtige manier zijn om gecentreerd te blijven in de wendingen van het leven.

in deze context wrijft sabai schouders met de laatste zin die we bekeken, jai yen, of “cool heart”. Jai yen verwijst expliciet naar” koel en gecomponeerd houden “in gespannen situaties, maar dat zeer” koelheid ” wordt gesuggereerd in sabai. Dit verwijst niet naar het” beschermen “of” blokkeren ” van zichzelf tegen stress die een gevoel van ontspanning zou kunnen omverwerpen. Integendeel, sabai jai hebben is alles over mentaal ontspannen blijven, flexibel, accepteren en content ongeacht wat er extern zou kunnen gebeuren.

in Thailand wordt dit beschouwd als een krachtige maar vreedzame gemoedstoestand die alleen in enige blijvende mate komt voor de wijze en geestelijk bedreven. Zelfs als iemand met diepgewortelde sabai jai zichzelf in de meest stressvolle of gevaarlijke situatie denkbaar vindt, zijn ze in staat om die rustige strandstoel in hun hart te vinden en plaats te nemen onder de wuivende palmen. Klinkt alsof het het proberen waard is, niet?