Consolidated PB4Y-2 Privateer

Consolidated PB4Y-2 Privateer-amerykański bombowiec patrolowy dalekiego zasięgu, wywodzący się z Consolidated B-24 Liberator. W momencie wybuchu II Wojny Światowej Marynarka nie posiadała bombowców patrolowych dalekiego zasięgu do prowadzenia misji poszukiwawczych, zwalczania okrętów podwodnych i zwalczania żeglugi. W 1942 roku marynarka złożyła zamówienie na 977 B-24 oznaczonych jako PB4Y-1. Podczas gdy PB4Y-1 wyróżniały się na Atlantyku i Pacyfiku, nadal był to B-24 przeznaczony do lotów na dużych wysokościach, a nie do misji patrolowych na małej wysokości

w 1943 roku marynarka poprosiła Consolidated o nowy bombowiec patrolowy oparty na B-24. Konstrukcja PB4Y-2 zawierała wiele zmian, w tym pojedynczy pionowy ogon, więcej uzbrojenia, silniki niskiego poziomu i rozciągnięty kadłub. Korsarz miał również najnowocześniejsze radary wyszukiwania i sprzęt nawigacyjny, dzięki czemu samolot mógł pracować w każdych warunkach pogodowych. Do 1945 roku kilka eskadr Korsarzy prowadziło operacje z Filipin na Wyspy Aleutów. PB4Y-2 pozostał w służbie Marynarki Wojennej po wojnie, gdzie brał udział w dodatkowych misjach, takich jak rozpoznanie pogody i zbieranie informacji wywiadowczych, zanim został wycofany ze służby około 1955 roku. Po przejściu na emeryturę kilka Korsarzy zostało zmodyfikowanych i wykorzystywanych jako cywilne zbiornikowce powietrzne używane do walki z pożarami lasów do 2002 roku.