PMC

Abstract

een klap op het hoofd zal de rotatiesnelheid van de hersenen geven en, afhankelijk van de grootte, effecten veroorzaken variërend van hersenschudding tot ernstige neurologische disfunctie. De resulterende schuifstammen vervormen en scheuren axonen, bloedvaten en belangrijke vezelsoorten. Zevenendertig patiënten met hoofdletsel dat niet werd gecompliceerd door een significante bloeding of oppervlakkige scheur in de hersenen hadden coma of ernstige dementie, spastische quadriparese, incontinentie en autonome disfunctie. Deze patiënten overleefden 24 uur tot 243 dagen. Het algemene pathologische onderzoek toonde weinig aan, maar er was microscopisch bewijs van axonaal en klein vaatletsel in alle; dit werd gelokaliseerd aan de basale en midsagittale gebieden van diencephalon en mesencephalon, in het bijzonder in die minder ernstig gewond. Dergelijke veranderingen vertegenwoordigen de basispathologie van alle hoofdletsel. Gegevens uit deze studie suggereren dat hersenschudding afhankelijk is van verschillende mate van schade aan het axon en het neuron. De huidige definitie van hersenschudding—onmiddellijk verlies van bewustzijn met een snel en volledig herstel van de hersenfunctie—mag niet uitsluiten dat een klein aantal neuronen permanent zijn losgekoppeld of zijn omgekomen.