PMC

Discussion

deze studie bevestigt de werkzaamheid op lange termijn van proximal row carpectomy voor de behandeling van degeneratieve aandoeningen van de pols. We vonden dat een functionele Boog van pols beweging werd gehandhaafd zoals gemeten door de flexie/extensie boog en radiale/ulnaire afwijking bij alle patiënten na ten minste 10 jaar follow-up.18,19

er was een significante afname van de gripsterkte, wat erop wijst dat PRC wellicht beter geschikt is voor patiënten die niet betrokken zijn bij zware handarbeid, wat ook door eerdere onderzoekers is vermeld.4,5 bovenste extremiteit functie zoals gemeten door de DASH en PRWE scores gunstig vergeleken met die gemeld postoperatief na vierhoekige artrodese, 20, 21, 22 bevestiging dat beide procedures leiden tot subjectief gelijkwaardige functionele resultaten wanneer beoordeeld door de patiënt.23,24

een significant deel van het falen trad op bij patiënten jonger dan 35 jaar die betrokken waren bij een actief beroep. Dit correleert waarschijnlijk met een verhoogde belasting van de pols die leidt tot vroegtijdige mislukking en herwerking, zoals voorgesteld door DiDonna et al.10 Er is ook gesuggereerd dat mislukkingen vaker voorkomen bij patiënten met Kienböckziekte9; echter, in dit overzicht, mislukkingen werden gelijkmatig verdeeld over patiënten met verschillende pols pathologie, wat suggereert dat de ziekte van Kienböck PRC niet predisponeert voor falen.

de significantie van de radiografische ontwikkeling van radiocapitaat artritis is een kwestie van discussie en is vastgesteld dat deze gelijkmatig optreedt tijdens langdurige follow-up.8,9,10,11,13 echter, de ernst van radiocapitate artritis moet nog direct worden gekoppeld aan slechtere resultaten, pijn, of klinische functie.8,9,10,11,13,25,26 hoewel alle artikelen die in deze studie werden beoordeeld radiografische veranderingen meldden bij de overgrote meerderheid van de patiënten, vereiste slechts een klein deel van deze heroperatie.Progressieve vernauwing en artrose van de articulatie van de radiocapitaat treden onvermijdelijk op wanneer PRC een complexe carpaal articulatie verandert in een scharniergewricht. Het capitaat bleek een kromtestraal te hebben van slechts 64% van de fossa van het lunaat op anteroposterior röntgenfoto ’s en 60% op echte laterale röntgenfoto’ s.Een andere studie waarbij gebruik werd gemaakt van MRI-beeldvorming van de kraakbeenoppervlakken meldde een nog lagere kromtestraal van het capitaat in vergelijking met de lunaatfossa van 37% bij anteroposterior zicht en 57% Bij laterale zicht.28 bovendien, omdat het brede contact tussen scafoïd, lunaat, en straal in een normale pols wordt samengedrukt tot een enkele radiocapitate articulatie na PRC, dit resulteert in verhoogde contactdruk, gevonden 3,8 keer die van de intacte pols binnen een verminderde contactgebied 21 tot 26% die van de intacte pols.29 als gevolg van de discrepantie in vorm van de capitate en lunate fossa, de capitate zowel vertaalt en roteert op de straal.27,29 de translationele beweging van de capitate op de straal kan de belasting op een specifiek contactpunt verdrijven, resulterend in radiologisch bewijs van artritis.27,29

het merendeel van de PRC-mislukkingen lijkt vroeg voor te komen, binnen de eerste 2 tot 3 jaar na de operatie, en vóór de radiografische ontwikkeling van artritis met radiocapitaat. Niet-onderzochte factoren, die het vroegtijdige faalpercentage van 14% na de PRC kunnen verklaren, kunnen een discrepantie in de vorm van de lunaatfossa en de hoofdlettervorm omvatten. Yazaki et al30 beschreven drie verschillende hoofdlettervormen, een plat type (65%), bolvormig type (22%) en V-vormig type (14%). De flat type had een lunate-capitate articulatie georiënteerd in een radio-ulnaire vliegtuig en een scaphoid-capitate articulatie georiënteerd in een proximale-distale vlak; de bolvormige type had een holle articulatie gevormd door scaphoid en lunate articulaties met een onduidelijke grens tussen scaphoid en lunate facetten; de V-vormige vorm had zijn eigen lunate en scaphoid facetten die samenviel met een duidelijke onder-facet ridge op de centrale regio van de proximale pool van het capitate. De Betekenis van hoofdlettervorm en laadpatronen over het lunaat facet is nog onduidelijk, maar het kan bijdragen tot vroege klinische mislukkingen of de tijd tot radiografische manifestatie van artrose met radiocapitaat bij sommige patiënten, maar niet bij anderen.

van de in dit overzicht geanalyseerde papers had de studie door Ali et al8 de langste follow-up, maar de grootste subgroep van patiënten met onbevredigende resultaten. In deze studie hadden de patiënten een veel hoger niveau van ontevredenheid van de patiënt, verminderd polsbereik van beweging, en verminderde gripsterkte, evenals verhoogde DASH en PRWE scores. Het aandeel van de patiënten die betrokken zijn bij handenarbeid was het hoogste in deze reeks (76,5%), met de langste gemiddelde duur van de follow-up (19,8 jaar). Hoewel variaties in chirurgische techniek, revalidatieprotocollen, en patiëntkenmerken sommige van de variatie in resultaten op lange termijn tussen verschillende studies kunnen verklaren, suggereert deze studie een hoog aantal patiënten waren ontevreden met hun chirurgische resultaat als gevolg van aanhoudende pijn en onvermogen om dagelijkse activiteiten uit te voeren wanneer gevolgd voorbij een decennium. Verdere studies over zeer lange vervolgperioden (meer dan 20 jaar) kunnen nodig zijn om de uiteindelijke duurzaamheid van de VRC te bepalen.

omgekeerd rapporteerden de studies met Liu12 en Lumsden13 geen mislukkingen en een uniform tevreden cohort bij langetermijn follow-up. De patiënten in deze serie hadden een PRC voor trauma of Lichtman stadium II en stadium III Kienböck ziekte. Dit suggereert dat een zorgvuldige selectie van patiënten met een vroege ziekte van Kienböck of in de setting van trauma kan resulteren in betere resultaten op lange termijn na de PRC.

tot op heden hebben we beperkte langetermijn (> 10 jaar) outcome studies die de resultaten van andere vergelijkbare chirurgische ingrepen evalueren, zoals vierhoeksmelting of polsartroplastie. Echter, gegevens van kortere termijn studies geanalyseerd in een recente systematische beoordeling vergelijken PRC en vierhoek fusion31, 32 suggereert dat terwijl de PRC heeft een verhoogd percentage van osteoarthritische veranderingen, vierhoek fusie heeft meer complicaties over het algemeen als gevolg van nonunion, dorsal impingement, en hardware problemen. PRC en four-corner fusion bleken niet te leiden tot verschillen in subjectieve en objectieve resultaten of patiënttevredenheid.

adjuvante procedures zoals dorsale capsule interposition, proximale capitate excision, radiale styloïdectomie, of posterior interosseous nerve (PIN) neuroctomie zijn gesuggereerd door sommige auteurs om te resulteren in betere resultaten na de PRC.8,33 alleen de studie van Ali et al8 toonde aan dat adjuvante PIN-neurectomie resulteerde in verbeterde PRWE-en DASH-scores in vergelijking met die patiënten die alleen PRC hadden.

dit overzicht werd beperkt door het kleine aantal studies met follow-up op lange termijn die in de literatuur werden geïdentificeerd, die alle retrospectieve casusreeksen waren. Er waren geen studies met bewijs van niveau I of niveau II met een follow-up van 10 jaar. Dit vermindert noodzakelijkerwijs het bewijs van deze systematische herziening. Helaas bestaat de literatuur over de resultaten van PRC voor het grootste deel uit retrospectieve casusreeksen met behulp van een verscheidenheid aan klinische scoresystemen, wat vergelijking tussen studies moeilijk maakt. Een definitief antwoord met betrekking tot de beste indicaties voor de VRC en de duurzaamheid ervan op lange termijn vereist verdere prospectieve studies, studies met een langere follow-up, en verder fundamenteel wetenschappelijk onderzoek naar de morfologie en kinematica van het capitaat volgend op de VRC.Het lijkt erop dat China een procedure is die het meest geschikt is voor personen ouder dan 35 jaar die betrokken zijn bij minder veeleisende activiteiten. Wij raden aan dat patiënten die geselecteerd zijn voor de PRC aan deze criteria voldoen. PRC behoudt een functioneel bereik van pols beweging (in deze systematische review, flexion-extension arc van 73.5 graden en radiale / ulnaire afwijking van 31,5 graden) en kan tot 68% van de gripsterkte behouden. Het percentage mislukkingen voor deze procedure is laag, treedt vroeg op en treedt op bij ongeveer 14% van de patiënten. PIN-neurectomie op het moment van de operatie kan de resultaten op lange termijn verbeteren. Alle patiënten moeten worden geadviseerd dat radiografisch bewijs van radiocapitate artrose zich 10 jaar na de operatie zal ontwikkelen, maar dit correleert niet noodzakelijk met laat falen.